m1911

2.m1911

ผมได้สัมผัสและรู้จักกับปืนพก M1911 A1หรือ ปพ.86 มานานพอสมควร ทหารหลายท่านก็พอสัมผัสกับปืนชนิดนี้มาบ้างแล้ว บางคนไม่รู้เลยว่าปืนชนิดนี้มาได้อย่างไร ประวัติของปืนชนิดนี้เป็นอย่างไร ผมจะขอเล่าประวัติคราว ๆ นะครับ ระหว่างปี 1899 - 1913 สหรัฐฯ ได้เข้าสงคราม Philippin American War หลังจากที่สเปนแพ้สงครามแก่สหรัฐฯ แล้วต้องยกเมืองขึ้นให้กับสหรัฐ และประเทศฟิลิปปินส์ ก็เคยเป็นเมืองขึ้นสเปนมาก่อน สหรัฐต้องการขยายอำนาจมาทางเอเซียแปซิฟิกอยู่แล้ว ก็ได้ทำการยกกำลังเข้าสู่ฟิลิปปินส์ แน่นอนชาวฟิลิปปินส์บางส่วนก็ยังภักดีต่อสเปน นั้นก็คือชาว Moro และชาว Moro ก็ยังได้รับการสนับสนุนเรื่องอาวุธจากสเปนแบบลับๆอีกด้วย

การรบในฟิลิปปินส์ ซึ่งเป็นการรบในป่า โอกาสใช้ปืนพกจึงมีมาก ในขณะนั้นกองทัพบกสหรัฐ ได้ใช้ปืนพกที่ใช้กระสุนขนาด .38 Long Colt คู่กับปืนลูกโม่ หรือไม่ก็ปืนพก Auto M1900 กับกระสุนขนาด .38ACP ซึ่งเมื่อนำเข้าสงครามครั้งนั้น ถึงได้รู้ว่า อำนาจหยุดยั้งของกระสุน .38 ไม่เพียงพอ จะเอา Colt.45 SAA สมัยเมื่อใช้ยิงอินเดียนแดง ก็ไม่เหมาะสม เพราะบรรจุกระสุนน้อย และช้า

ทางกองทัพบกสหรัฐฯ เลยต้องการปืนที่บรรจุกระสุนได้มาก และรวดเร็ว กระสุนที่ใช้ต้องมีขนาด .45 โครงการปืนพก Auto จึงเกิดขึ้น ซึ่งความจริงแล้วกองทัพก็มีปืนพก Auto ประจำการอยู่แล้ว และมีการนำเอาM1900 .38 ACP มาปรับปรุงให้ใช้กับกระสุนขนาด .45 ACP ไปพลางๆก่อน คือรุ่น M1907แต่ปืนก็มีปัญหาในการใช้งาน ไม่ทนทาน

นายJohn M. Browning ซึ่งเป็นนักออกแบบปืน เลือกระบบการทำงาน Short Recoil และกระสุนขนาด .45 ACP ( .45" Autometic Colt Pistol ) ซองกระสุน หรือแม็กกาซีนบรรจุได้ 7 นัด

ต้น แบบตัวแรกเสร็จในปี 1910 แต่กองทัพให้ทำการปรับปรุ่งในเรื่องระบบความปลอดภัยของปืน เพิ่มนอกจากมีระบบความปลอดภัยทั้งระบบเซฟล็อกไก และล็อกนกสับ ด้านข้างตัวปืนแล้ว ตัวต้นแบบตัวที่ 2ได้เพิ่มระบบเซฟหลังอ่อน ที่ตัดสพานไกปืนไม่ให้ทำงาน หากกำปืนไม่แน่ด้วย และร่องรับนกตกเข้าไปอีกต้นแบบตัวที่ 2 จึงได้รับเลือก และกองทัพสั่งซื้อเข้าประจำการทันที

กระสุน .45ACP มีอำนาจหยุดยั้งสูงมาก วิถีกระสุนราบเรียบ ทำให้ยิงได้แม่นยำ กระสุน .45 ACPได้รับขนานนามว่า Dum Dum Bullet เพราะมันสามารถหยุดยั้งฝ่ายตรงข้ามตั้งแต่นัดแรก หรืออย่าง

มากไม่เกิน 2 นัด M1911 จึงเป็นปืนที่ออกแบบเพื่อกระสุนชนิดนี้อย่างแท้จริง

เมื่อ M1911 และกระสุน .45 ACP เข้าไปรวมรบเป็นปืนพกคู่กายของทหารสหรัฐ มันสามารถหยุดบรรดานักรับ Moro ที่ใส่เสื้อเกาะที่สานด้วยไม้ไผ่ ใช้ปืน Mauser M98 พร้อมดาบปลายปืน หรือใช้ง้าว คือ ดาบที่ใส่ด้ามของหอก ซึ่งยาวมาก ไม่ให้เข้ามาถึงตัวทหารสหรัฐฯในระยะประชิดได้ดีมาก กระสุน .45ACP สามารถทะลุเกระไม้ไผ่ได้ เพราะด้วยมวลของหัวกระสุนที่มาก หน้าตัดกระสุนที่ใหญ่ ทำให้ผู้ถูกยิงหมดสภาพการเคลือนที่ได้ทันที และ M1911 เป็นปืนที่มีขนาดเหมาะสม มีความแบนทำให้พกพาง่ายและใช้ได้คลองตัว ยิงซ้ำได้รวดเร็ว M1911 จึงได้เข้ารวมรบในฐานะปืนพกประจำกายกองทัพสหรัฐฯ จากนั้นมา